De heer Daalman heeft, vanuit zijn functie als ‘ Organisatieprikkelaar’ , een e-book geschreven met als titel ‘Organisatie ontwikkeling … Hoezo complex?’. Hij ziet het als zijn filosofie en als zijn morele plicht om als ontwerper en facilitator de eenvoud te ontsluiten. Maar blijkt deze vindtocht naar eenvoud ook uit zijn epistel? Frank heeft zijn twijfels.

Geachte Organisatieprikkelaar,

Beroepshalve mag ik mij als adviseur bedrijfsvoering bij een middelgrote gemeente van redelijke omvang bezig houden met organisatie-ontwikkeling. Alleen u moet weten dat ik diep in mijn hart ook maar een eenvoudige boerenpummel ben uit de Friese veenkoloniën. Doe maar gek dan doe je al gewoon genoeg, zo gaat dat hier een beetje.

Bij mijn niet aflatende zoektocht om mijn kennis op het gebied van organisatieontwikkeling te verbreden en te verdiepen stuitte ik op uw e-book met als titel ‘ Organisatieontwikkeling…. hoezo complex?’. Wat een cadeautje! Door deze titel  was ik gelijk geprikkeld. Want waarom makkelijk doen als het ook eenvoudig kan, is mijn levensmotto als dienaar van de kroon, als bloem der natie, als ambtenaar der Nederlanden. Mag ik zo vrij zijn u een spiegel voor te houden?

Het gedachtegoed van de organisatieprikkelaar en Frank de ambtenaar zouden best eens een match made in heaven kunnen zijn. Maar nadat ik me al door best veel moeilijke woorden en metaforen had heen geworsteld, stuitte ik vrij vlot op een tekstpassage, die bij u als voorvechter van de eenvoud ook onwillekeurig enkele peristaltische bewegingen zouden moeten doen oproepen. Komt ie :

Ik zie het namelijk als morele plicht om mijn opgedane ontdekkingen te delen. Ontwikkeling, met eenvoud als versneller. Het wegnemen van de volledig ten onrechte gepercipieerde complexiteit.

We hebben met vier collega’s zeventien minuten naar deze alinea gekeken en het enige woord dat we uiteindelijk begrepen was ‘eenvoud’ .

Zoals ze in Roemenië in alle versnelde eenvoud zo treffend kunnen zeggen:

Practice what you preach

Ziet u het werkelijk als uw morele plicht om ‘ de volledig ten onrechte gepercipieerde complexiteit’ weg te nemen? Vragen we ons hardop af. Want dan zou ‘eenvoud’  in alle vezels en haarvaten van uw lichaam verankerd zitten. Dan zou uw ‘organisatieprikkelende bijbel’ uit heerlijke simpele 4 woorden zinnen met korte woorden moeten bestaan, want dan sijpelt uit uw hele zijn door dat u voor 4712% uw eigen gedachtegoed doorleeft.

Ik zou het door de vingers kunnen zien en voor één keer met mijn hand over mijn hart kunnen wrijven als vorenstaand citaat een incidentele ‘ slip of the pen’ was. Slippertjes zijn menselijk, tenminste hier in Friesland wel.

Helaas. Leest u even mee uit eigen werk?

Deze loungebar bevindt zich in Fenals, een belendend plaatsje van Lloret de Mar, Catalunya, Spanje. De laatste bar in een perifere omgeving aan het strand.

Dit is geen toeval meer. Van eenvoud is geen sprake: ‘ Belendend plaatsje’ , ‘ laatste bar in een perifere omgeving’? U loopt hier wel met uw eigenzinnige vocabulaire (sorry: woordenschat) en schrijfstijl te pronken. In Friesland vinden we dit taalgebruik ‘duurdoenerij’ en vooral: ‘moeilijk’ en bovenal ‘niet eenvoudig’ . Bovendien vinden we het  niet stroken met uw gedachtegoed om complexiteit zoveel mogelijk uit te bannen.

Ten slotte leidt dit taalgebruik bij mij tot een ondefinieerbare jeuk op plaatsen waar je net niet kan krabben. In het kader van de eenvoud en de leesbaarheid had u de hele passage af kunnen doen met: ‘Deze bar staat in Lloret de Mar’. Alle andere toevoegingen aan deze passage maken de leesbaarheid en begrijpelijkheid onnodig complex. En dat willen we nou net niet.

Om het af te leren nog een laatste passage:

Het is wellicht storend om dit ongeloof of misschien in jouw ogen wel “negativisme” aan te horen. En natuurlijk sterkt de reactie van de positivo´s je eigen enthousiasme. En zijn de neutro´s tenminste bereid het een kans te geven. Maar die seiko´s.…!?

Neutro’s? Seiko’s? Waar heeft u het over?

Wellicht is uw boodschap nog zo goed, maar uw epistel is in elke alinea doordrenkt met eigenzinnige metaforen, beeldspraak, alles behalve eenvoudige woorden, literaire ambities, jeuk opwekkende zinnen. Dit leidde mij zo af van de inhoud af dat ik het boek voortijdig ter zijde heb moeten schuiven. Zonde. ‘ Organisatie-ontwikkeling… Hoezo makkelijk als het moeilijk kan?’

Een beetje zoals een boek noemen: ‘ Drie fristi… hoezo dronken?’. En dan als eerste alinea:

Jos lag met zijn hoofd mokertje lam in een kamerplant. Zijn bril lag twee meter verder. Naast hem lagen twee tequilaflessen, die Jos de afgelopen drie kwartier in alle eenzaamheid volledig burgemeester had gemaakt. Zonder citroen en zonder zout. Zijn mond was van hout. De kamerplant had voorlopig genoeg te eten. De ambulance was onderweg.

Ik nodig u van harte uit dat u uw boodschap daadwerkelijk in eenvoudige taal verkondigt. Synergie tussen boodschap en taal en sluit een bestseller dan niet uit en zal ik uw boek met veel plezier tot mij nemen.

Met eenvoudige groet,

Frank Wadnrers

Binnen enkele seconden ontving ik onderstaande geautomatiseerde reactie:

Beste Frank Warnders,

Leuk om kennis met je te maken en bedankt voor het invullen van het contactformulier.
Ik neem binnen twee werkdagen contact met je op.

Groeten,

En binnen enkele uren keurig volgens de belofte onderstaande hartelijke en sportieve reactie. Maar snap ik wat hij zegt??

Hi Frank, nuchtere Fries!

Allereerst bedankt voor je reactie!

Wat een ontzettend leuke weerspiegeling van een deels gepercipieerde werkelijkheid. Een prachtige illustratie van aannames en vooronderstellingen waar ik nu juist in het e-book de aandacht voor vraag.

Helaas blijkt vorm nog steeds een enorme afleider te zijn. Daar waar respect voor het anders zijn van de ander en dit als een welkome aanvulling op jezelf zien, nou net de kunst is van verbinding en broodnodige synergie ontsluit.

Wat mij betreft als “organisatieprikkelaar” is vorm dan ook zéér ondergeschikt aan effect!

En wat blijkt als effect op het (en dat zelfs door het slechts deels) lezen van mijn boek?

Je bent zelf in staat gebleken de eenvoud te “adviseren!” Helaas slechts in tekst, maar toch!

Voorafgegaan door een door jou gestelde vraag aan mij als schrijver. Waarvan je overigens (adviseursreflex?) niet het antwoord hebt afgewacht. Uiteraard geen probleem, aangezien mijn eerder genoemde respect de basis vormt van mijn zijn!

Juist de eenvoud die het boek jou heeft doen ontdekken (zij het helaas slechts zichtbaar  in tekst)  is ook wat ik binnen mijn programma’s als beoogd effect toejuich! Maar dan zijn oorsprong vindend in het vormgeven aan de veranderopgave.                                                  Want uiteindelijk gaat het niet om de adviseur of de organisatieprikkelaar en diens vorm. Maar vooral om het bereikte resultaat!

Nogmaals ontzettend bedankt voor de moeite die je hebt genomen om een reactie te geven op het boek. Wil je aanvullende inspiratie? Schrijf je dan in voor één van mijn webinars. Of bel gewoon even +31 xxxxxxxxx

Hartelijkste groet!

eenvoudige Organisatieprikkelaar!       

No tags