Mijn voetbalcarrière zit helemaal in de lift, nadat deze 29 jaar zo goed als heeft stilgestaan. In één van de vorige Slûswachters berichtte ik u euforisch over de mooiste 28 seconden van mijn leven, namelijk mijn basisdebuut in het eerste van VV Bakkeveen. Nu was het de beurt aan de volgende logische stap in mijn met militaire precisie uitgestippelde voetbalcarrière: Basisdebuut 35+. Als mijn ontwikkeling zo door gaat, doe ik eind mei mee met walking voetbal en lig ik nog voor kerst te pruttelen op de plaat bij de warme bakker. Hahaha. Gelijk een grapje doordrenkt met zelfspot aan het begin van deze uitgebreide column. Jullie boffen maar.

Nu had mijn debuut al een maand eerder plaats kunnen vinden, ware het niet dat meteorologische omstandigheden roet in het eten gooiden. Het was koud en het veld lag vol sneeuw als een logisch gevolg van de verschrikkelijke allesvernietigende opwarming van de aarde (waarschijnlijk zijn de dinosaurussen ook uitgestorven omdat we indertijd 130 reden, maar dat geheel terzijde). Na lang vergaderen hadden we toen wel een alternatief programma ontwikkeld, namelijk: kachelen in De Brink! En niet alleen de eerste helft, maar ook de tweede helft, de derde helft en een verlenging van 4 uur en 10 minuten. Dus iedereen van 35+ die onder nuchtere omstandigheden een bal rechtdoor kan schieten kwam als een loopse waggelende chimpansee met het syndroom van down in oorlogstijd weer thuis. Ik wel tenminste. Tot zover mijn ontgroening bij 35+.

Om de in de loop der tijd mijn ietwat verloren zijn gegaande voetbalvaardigheden weer enigszins op te krikken, naar nog steeds een bedenkelijk niveau, had ik mij aangemeld voor een training. En er is nog werk aan de winkel. Hier en daar ging best een passje rechtdoor en in de juiste voeten, maar net zo makkelijk nam ik later een hoge bal feilloos aan op mijn visuele hulpmiddel (bril, red.) omdat ik in de felle lichten van de lichtmasten keek. Gelukkig is mijn bril zo sterk dat die niks mankeerde, die gaat al 12 jaar en 53 vakanties mee. Niet kapot te krijgen. Drie minuten wist ik niet wie ik was en waar ik was, maar heb mij toen met succes drie volle minuten gestort op het afpakken van de bal van mijn eigen ploeggenoten. Voor mijn gevoel kwam er geen eind aan de training en was het al middernacht toen deze werd afgerond, maar het bleek nog maar 21:15 te zijn. Tijdens de training hebben we nog even specifiek stilgestaan bij het tripple overloaded ringstaart overstapje om onder alle omstandigheden de tegenstander te kunnen verrassen.  Verder was het heerlijk om even actief bezig te zijn, toch al een zeldzaamheid voor een doorgewinterde ambtenaar. Daarbij heb je hier in Bakkeveen altijd te maken met een geweldig gezellige groep fijne mensen en een doorgaans uitstekend gefaciliteerd naprogramma van de training.

Maar je kan een debuut niet blijven uitstellen en op een gegeven moment werd het echt vrijdag 28 maart. En toen ontwikkelde zich een flinke emmer zand op een zeker plekje. Uw VV Bakkeveen insider kreeg koudwatervrees, het was een beetje frisjes buiten, het was ook niet precies 21,3 graden en windstil, de buienradar liet motregen zien, een grote au van de stramme spiertjes lag op de loer, kortom: uw insider werd een teefje. Ik was niet de enige.

In de 35+ groepsapp zag ik staan:

[10:07, 31-03-2023] Teamgenoot: Hebben ze in Nij Beets kunstgras?

Uw insider dacht om 10:07,01 gelijk. De teamgenoot hoopt van niet (want die ken ik een beetje), want bij kunstgras is de kans op afgelastingen 0,0 en als het natuurgras is en het regent een beetje, dan hebben we hoop. Al is het maar 1%.

Mijn inschatting was juist, want in de namiddag ontspon zich het volgende berichtenverkeer tussen uw insider en de teamgenoot.

[15:55, 31-03-2023] Teamgenoot: Hee sloopkogel

Mocht het voetballen vanavond niet door gaan ( wat ik hoop) dan even naar de Brink?

[15:55, 31-03-2023] Teamgenoot: Ik heb ontzettend zin in bier

[15:58, 31-03-2023] Insider: Hee stofscheet. Hahaha. Ik heb precies hetzelfde !!

[15:58, 31-03-2023] Inisder: Ja. Ik ga sowieso brink

[16:08, 31-03-2023] Insider: Daarom vroeg je ook om kunstgras. Je hoopte natuurgras omdat we dan hoop hebben

[17:09, 31-03-2023] Teamgenoot: Idd

[17:09, 31-03-2023] Teamgenoot: Heb zo geen zin

[17:32, 31-03-2023] Insider: Hopen dat ze het 18:00 nog afkeuren

[17:41, 31-03-2023] Teamgenoot: van mij mogen ze het nog wel afkeuren als we er al zijn.

Tot zover een willekeurige correspondentie van twee tot op het bot gemotiveerde 35 plus voetballers. We zien onszelf als een voorbeeld voor de jeugd.

Ik merk dat ik een tijd uit de roulatie ben, want even later werd ik het slachtoffer van een stukje meedogenloze voetbalhumor.

[17:49, 31-03-2023] Insider: Heeft iemand nog oude scheenbeschermers over ?

[17:50, 31-03-2023] Aanvoerder: Ja heb wel extra setje

[17:51, 31-03-2023] Insider: Super ! En broek. Shirt en ook sokken zijn beschikbaar ?

[17:52, 31-03-2023] Aanvoerder: Heb je die niet gekregen bij je aanmelding als lid?

[17:52, 31-03-2023] Aanvoerder: Iedereen heeft eigen tenue

[17:56, 31-03-2023] Insider: Nee. Maar dan ga ik mee als toeschouwer. Geen enkel probleem! <Red: zie de ontsnappingsroute>

[17:58, 31-03-2023] Aanvoerder: Zal vast wel goedkomen

[17:58, 31-03-2023] Insider: Het is ook vrij ongebruikelijk om zonder tenue te voetballen

 [18:02, 31-03-2023] Teamgenoot: Voor jou niet Insider!!

Bleek er later wel gewoon een tas met kleding te zijn. Hahahahaha. En bleek het voetbal door te gaan. K*t met rundvlees. Of eigenlijk was het best wel leuk!

We hadden best een grote bezetting, namelijk 12 voetbalbereide 35 plussers. En dat is meer dan de zeven die we nodig hebben. Maar het is weer minder dan we nodig hebben in de wetenschap dat we al taffes oud zijn. Enkele strijders gingen rechtstreeks naar de plaats delict. De locals uit Bakkeveen verzamelden in De Brink om 18:30. Sommigen kozen voor koffie en de bikkels voor fuze tea green ice. 18:56 vertrokken we in twee auto’s naar de plaats delict. In de wetenschap dat we 19:30 moesten voetballen vond ik dat al best krap, maar wie ben ik.

Met onder andere de aanvoerder en twee teamgenoten nam ik plaats in de volgauto. In de voorste auto zat een teamgenoot waarvan we dachten die op de hoogte zou zijn van alle lokale situaties onderweg. Dat bleek van niet. Wat was het geval? We kwamen op een gegeven moment aan bij het begin van de Postweg richting Beetsterzwaag. Wij zagen duidelijk een bord met: verboden in te rijden wegens wegwerkzaamheden. De auto voor ons, met bestuurder, reed echter zonder twijfel en vol zelfvertrouwen rechtdoor. Wij dachten: die zal het wel weten. Er zullen vast een paar ambtenaren zijn geweest die voor de lol een bord met ‘Verboden in te rijden’ voor een willekeurige weg gezet te hebben, want ambtenaren doen graag onnodig werk. Dus wij rijden de postweg in. Voor degenen die de postweg niet kennen, dit is de enige weg in Nederland waar nooit een einde aan komt. Wij dachten: ons benieuwen, maar Jaap zal het wel weten. Komen we aan het einde en wat denk je?? De waarschuwing was er niet voor niks. Wegwerkzaamheden en we konden niet door. En toen was het al 19:11. Voor de snelle rekenaars: 19 minuten tot de aftrap. Voor de langzame rekenaars: 19 minuten tot de aftrap. Dus wij keerden om en moesten dezelfde oneindige weg nog een keer door, maar dan in omgekeerde richting. Mag de pret niet drukken, wij zijn tenslotte al 35 plus.

Wij knetterden als de gesmeerde bliksmen naar Nij Beets en op de minuut af, om klokslag 19:19 stonden we stil op de parkeerplaats. 19:21 waren we in de kleedkamer. En om 19:30 stonden er precies 7 spelers in de motregen op een zeiknat voetbalveld waaronder uw watervlugge akelig rappe omkleedambtenaar. Dus dat betekende dat ik noodgedwongen gelijk moest spelen. Ik dacht aan af en toe een minuutje als we op een veilige 4-0 voor stonden. Maar nee hoor, het was precies zoals je in de ambtenarij zo vaak meemaakt: meedogenloos voor de leeuwen gegooid.

Netto opbrengst van mijn bijdrage: een soort voorassist (gaf balletje vooruit op aanvoerder, vervolgens werd om onduidelijke redenen het spel stil gelegd, aanvoerder had de bal nog steeds en jakkerde het lederen monster het goal in). Daarna liet ik mijn directe tegenstander lopen bij een corner die scoorde. Mijn bijdrage zie ik dan maar, om het positief te houden, als een soort 1-1.

Vervolgens liet ik me dolgraag wisselen, want ik had maar twee zorgen: ik wilde niet geblesseerd raken voor mijn soloreis vier dagen later naar Curacao en er mocht absoluut geen bal op mijn bril belanden. Met bril sta je al op achterstand als je soepel wilt doen bij de ladies bij Chill beach bar & grill te Mambo beach. Maar als je met een hond en een stok de ladies om je vingers wilt winden dan komt er wel een enorme druk op je persoonlijkheid te liggen. Mijn bril lag een dag later om onverklaarbare reden in 2 stukken op de ijkenhoutenvloer bij Cafe de Brink met alle acute kopzorgen van dien: waar koop je binnen 3 dagen nog een afgerichte blinde geleide hond en hoe krijg je die in de handbagage?

Tsja… u bent benieuwd naar de uitslagen en een gedegen analyse van de drie gespeelde wedstrijden? Doet dat er toe?! We hadden alle drie wedstrijden kunnen winnen. We leverden een topprestatie door vanuit alle hoeken en standen de paal en de lat te raken. Volgens mij hebben we 1 wedstrijd verloren en 2 gelijk. Maar het kan ook andersom zijn geweest. Maar bij een gebrek aan analyse en duiding heb ik wel een troost voor u: Een foto van VV Bakkeveen 35+ in zijn sterkste bezetting en iedereen ook op zijn favoriete positie.

En verder heeft uw insider nog een cadeautje voor u. Het houdt maar niet op. Op vrijdag 12 mei 2023 (eigenlijk al best heel snel) kunt u uw  35+ helden live op onnavolgbare wijze aan het werk zien op het sportpark uw bloedeigen favoriete voetbalclub te Bakkeveen. Gratis. Is dat niet een heerlijk vooruitzicht? Naast oogstrelend voetbal beloven wij u een weergaloos naprogramma in de kantine waarvoor u allen bent uitgenodigd voor een meet and greet met uw eigen 35 plus favoriete voetbalhelden! Onder het genot van een goed gesprek hakken we er even eentje weg. Bier, sinas of rosé (rechtstreeks uit de fles).

Gefeliciteerd doorzetter! U hebt het einde van deze column bereikt. Neem 10 minuten pauze, neem een slokje van de inmiddels lauw geworden rosé en lees dan gelijk het grabbelinterview met fantastische avonturen van 35 plus held Sjoerd van der Veer.

No tags